ن والقلم و ما یسطرون

اگر تو نبینی ام ... من هم نمی بینم ام
مشخصات بلاگ

اینجا دیگر به روز نخواهد شد

در مطالب قبلی عرض کردم که در این آدرس مینویسم:

https://touresina.blog.ir/

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
شنبه, ۹ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۶:۲۸ ب.ظ

شاید بعدها بشناسمت...



بعضی از شهدا و شخصیت ها رو نمی شناسم اما خیلی دوستشون دارم...

شهید شهریاری از این دسته هستن...


شناخت چندانی ازشون ندارم اما خیلی دوستشون دارم و فکر میکنم شهید پر رمز و رازی هستن...

اونقدر پر راز که...

کِی؟!... کجا؟!... نمیدانم...



راستی استاد... چرا من اینقدر شما رو دوست دارم؟

من که نمی شناسمتان...


بعضی از رازها همیشه راز باقی خواهند ماند... و دست از دلت هم برنخواهند داشت...

تا تو را اهل کنند... اهل راز...




۹۶/۰۲/۰۹
ن. .ا

نظرات  (۳)

شهدای هسته ای خیلی عزیزند، اما حیف که این دولت تلاش علمی اونها را به باد داد. 
پاسخ:
بی تدبیری ها و ساده لوحی و خیانت های دولت بعد از این دولت بیشتر آشکار میشه...
استاد عزیز و دوست داشتنی...
آدم به قول شما پر رمز و راز...
فقط کافیه بهش دل بدیم ...اون وقت ازش حتی " معجزه " هم میشه دید .....

نمونه ی بارز معجزش ، خود خود من !!!!
نمیخوام بگم که چرا ایشون رو دوست دارید
اصلا به من مربوط نیست
ولی میخواستم بدونم دوست داشتنی که از شناخت نیاد واقعیه یا یه جور حسه کاذبه؟
پاسخ:
سوالت خیلی سوال خوبیه...
ولی حیف که توی این ایام پرسیدی... میدونی که...
هم مشغله کار و هم رصد کردن وقایع انتخابات... و هم نوشتن در این باب...
مجال پاسخ تفصیلی رو به من نمیده...

اما اجمالا بگم که هر دو مدلش (1_ دوست داشتن بر اساس شناخت 2 دوست داشتنی که علتش رو نمیدونی) هر دو هم میتونه دوست داشتنی صادف باشه هم میتونه یک اشتباه یا حس کاذب باشه...
منتها باید روی یه معیارهایی صحبت بکنیم...