از رنج های طبیعی بهره مند شو :: ن والقلم و ما یسطرون

چهارشنبه, ۲۲ شهریور ۱۳۹۶، ۰۸:۲۶ ق.ظ

از رنج های طبیعی بهره مند شو

1: تعارف که نداریم

برای رسیدن به خدای احد و واحد "الا الله" ، نفی خدایان خود ساخته را کم داریم...

هنوز "لا اله" را به صورت عملی صرف نکردیم...

لذا به صورت عملی به "الا الله" نرسیدیم...

بیاییم به "اله" های خود ساخته مان "لا" بگوییم تا در این دژ 12 حرفیِ 12 شرطیِ "لا اله الا الله" قرار بگیریم...

2: در مطالب پیشین سخن عبور بود و اینکه از نشانه های عقلانیت است...

برای خودم سوال بود که راهکار عملی برای اهل عبور شدن چیه؟ من یه راهکارش رو عرض میکنم ، شما هم فکر کنید...

برای عبور (بهره مند شدن اما مشغول نشدن) از لذت های حلال که خدا برای ما قرار داد مقید به رنج های طبیعی در کنار این لذات باشیم

مثال: تا میتونید غذای مورد مصرف خودتون رو خوشمزه درست کنید و مقوی و سالم... خیلی خوشمزه تا بیشترین لذت رو ببرید از خوردنش... بعد تا وقتی گرسنگی صادق به سراغتون نیومد از اون غذا نخورید (اولین رنج طبیعی) وقت غذا خوردن و حتی تا حدود نیم ساعت بعد غذا (بسته به مزاج افراد) آب نخورید (دومین رنج طبیعی) قبل از سیر شدن دست از غذا خوردن بکشید (سومین رنج طبیعی)

خدا در دنیا لذت بدون رنج نیافرید... رنج های طبیعی که باید در کنار لذت های طبیعی داشته باشید نعمتهای خدا هستن... نه تنها اون رنج ها رو بد ندونیم بلکه باید قدر اونها رو هم بدونیم...

مثلا میبینید یه استاد بسیار الهی و از اولیای خدا پیدا کردید و در جمع شاگردان اون استاد راه پیدا کردید... و سرشار از شوق هستید برای کسب فیض از استاد... اما میبینید در جمع شاگردان استاد هستن کسانی که متوجه مقام استاد نیستن و گاها موجب قطع فیض میشن... موجب تعطیلی کلاس میشن... یا موجب میشن استاد سطح بحث رو تنزل بده و حرفهای دم دستی بزنه و ...

هست... اینها از قوانین دنیا هست... با قوانین تکوینی نظام خلقت نجنگیم... به جای جنگ با قوانین تکوینی نظام هستی ، اهل تدبیر و توکل باشیم...

تدبیر و توکل پشت و روی یه سکه هستن... اهل تدبیر ، بدون توکل مشغول جهل خودشان هستن و اهل توکل بدون تدبیر هم مشغول جهالت خودشان هستن... یکی از دلایلی که اغلب ماها به شرایط پیچیده و سخت گرفتار میشیم و نمیدونیم راه چاره چیه این هست که خدا میخواد بنده اش رو مدبر و اهل توکل بار بیاره... اسم مدبر خدا رو در خودمون پیاده کنیم...

خلاصه: رنج های طبیعی و شرعی برای مشغول نشدن انسان به لذت های طبیعی و حلال آفریده شدن... قدر این رنج ها رو بدونیم...

خیلی دلم میخواست این صوت رو بذارم و گوش بدید... شاید داستانش رو شنیدید ...

داستان خیلی از ماها هست...

۹۶/۰۶/۲۲

ن. .ا

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۰۸:۴۱

یکی از دلایل اصلی طلاق در جامعه امروزی ما اینه که زوجین حاضر نیستن در کنار لذتهایی که از خوبی ها و محاسن همسرانشون میبرن رنج های طبیعی این لذت رو تحمل کنن

یکی تز مهمترین رنجهای طبیعی در ازدواج رنج وفق بین زوجین هست به خاطر وجود تفاوتهای جنسیتی و فرهنگی و شخصیتی...

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۱۱:۱۵

گم نام

سلام
خب اگه به قصد لذت کاری رو انجام ندیم رنجی هم نمیبریم،مثلا غذا رو بخوریم برای رفع گرسنگی و نیاز بدنمون نه لذت بردن از طعمش
البته اینم خودش میتونه رنج باشه:)

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۱۱:۳۱

دُچــــ ــــار

من سالهاست دارم رنج طبیعی دوم رو تمرین می کنم ولی لامصب نمیشه :)
#آب نخوردن بعد از غذا

+ کلیپ عالی بود

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۱۱:۴۹

ممتحن

زندگی خود به خود همراه با درد و رنج هست.
دیگر چه نیازی به درد و رنج بیشتر و خودخواسته؟

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۱۲:۵۱

قبول ندارم حرف شمارو
روایت داریم دنیا پیچیده شده در بلا
اما روایت نداریم که دنیا لذته. اما آیه داریم بهشت محل لذت بردن هست.
برای مومن دنیا زندانه. دنیا سجن المومن
هرچی هم که مومن تر، بلا و درد و رنج بیشتر

این معادلات خدا برایم قابل فهم نیست

حضرت زهرا هم دعا کردند اللهم عجل وفاتی

۲۲ شهریور ۹۶ ، ۱۳:۵۵

قبلا خیلی در این مورد فکر کردم. اما نتیجه ای که رسیدم این بود، دنیا اصلا جای لذت بردن نیست که بخواهیم برای داشتن یا نداشتن لذت هایش غصه بخوریم یا نخوریم.
بر فرض مثال اگر کسی مطلب شما را ببیند و از تمام لذت های حلالی که شما مثال زدید هیچ کدام را نداشت چه طور؟
از چه چیزی لذت ببرد؟ به چه نتیجه ای برسد جز این که دنیا اصلا جای لذت بردن نیست. حتی لذت های حلالی که چنین فردی به دلیل جبر روزگار یا با بیان دینی، به دلیل امتحانات الهی از آن محروم هست.

من خودم دیگر نمی توانم از لذیذترین و خوشمزه ترین غذاها هم لذت ببرم. چون به نظرم مهم نیست. غذارا فقط باید خورد تا سیر شد. اصلا غذا خوردن انقدر کوچک و حقیر هست که ظرفیت لذت دادن به انسان را ندارد.

فقط فعلا لذت های من از دنیا چند چیزند. ارتباط با مادرم و ارتباط با کودکان و...

یک سوال هم دارم. چه طور هم می توان لذت برد و هم تعلق نداشت؟
مثلا من خودم زمان هایی که تنها هستم و مادرم نیست، نمی توانم از تنها بودنم لذت ببرم. انگار که دنیا تمام شده. این یعنی به مادرم تعلق زیادی دارم و دنیایم به او وابسته است.