کجاها صبر میکنی؟
اون صبری که در ابتلاء انسان پیشه میکنه... البته که خوبه... اما خب... صبر نکنه چه کنه؟!!!
اما صبر دیگری هست که اگر انسان اونجا در مقام " تواصوا بالصبر" باشه بسیار گشایش روحی پیدا میکنه...
و این گذرگاه ، گذرگاهی هست که اغلب انسانهای کره مریخ و کره مشتری و ... ریزش میکنن :)))) ... (بنده اعتراف میکنم در بسیاری از مواقع مریخی و... بودم)
"جایی که حق با تو هست... و زیر پا میذارنش..."
داد و بیداد نکن... گریبان چاک نکن... حالا بله... نمیگیم تو سری خور باش...
گاهی خدا حقی رو به تو میده... و قرار هست به واسطه اون حق ، صبور بشی...
خانمه خیلی زیباست... همسرش اصلا نمی بیندش انگار...
آقا بسیار عاقل و مدیر و دور اندیش هست... خانم اصلا حرمت نگه نمیداره و شان آقا رو درک نمیکنه...
چی بگیم...
الان بعضیا میگن مرد اگر توجه نکنه زن دچار اختلال میشه یا زن اگر شان مرد رو پایین بیاره مرد چی میشه...
عرض کردم... نمیگیم تو سری خور باشیم...
بعضی از ما مریخی ها فقط بلدیم به وقت ابتلاء صبر کنیم... البته خدا میدونه کار دیگری از دستمون بر نمیاد...
فقط همین رو بگم: محق باشی و صبور نباشی ، یک دیکتاتور شیک و مجلسی ای میشی که اونورش نا پیداست...
خدا ولایت تو رو بر زن واجب کرده... میبینه حق داری بر گردنش اما صبر نداری... یقینا در همین حد از ولایت متوقف میشی... و تمام حقوقی که داری به جای فرصت تبدیل به تهدید میشه...
و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر
تا اینجای این پست، برداشت و تقریر و خروجی ای از یکی از سخنان استاد پناهیان بود... منتها هیچ کدوم از جملات پست عین جملات ایشون نیست... عرض کردم تقریر و برداشتی هست از فرمایشاتشون...