ببینید بین من تا او فاصله ای هست. وقتی تفصیل بیشتر بشه، فاصله بیشتر میشه. واقع امر اینه که حق مطلب فقط "او" ه. تفصیل بیشتر فاصله بیشتر.
صرفا تضرع کافی نیست. برای در اختیار قرار دادن لوح جان(کلمات شخصیم این نیست ولی خب توضیح متن شماست) باید در خواست ولی خدا و خواست خدا حل شد. صرفا فقط باید ببینی "او" چی میخواد. هر توضیحی که توی ذهن انجام بدیم باعث میشه به اندازه اون تحلیل ذهنی، از اجابت دعوت دور بشیم و درش تاخیر کنیم.
یاد این شعر افتادم:
حضوری گر همی خواهی از "او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها
البته مصرع اول مد نظرمه.
نمیخواستم تفصیل داشته باشم چون خودم رو در حد توضیح نمیبینم! تلاشم اینی که نوشتم هست ولی عملکردم خیلی فاصله داره.
شما دعا کنید عملکردم اندازه اینی که نوشتم بشه!
پاسخ:
درک اینکه "او " چی میخواد نیاز به تحویل دادن "خود" هست
نیاز به تعقل هست...
و فرمودن تعقل با تعلق در یک جا جمع نمی شوند...
تحلیل ذهنی ممکنه ما رو نزدیک نکنه اما اگر تحلیل درستی باشه میتونه دور بودن و دور شدن ما رو ملموستر و یقینی تر به ما نشون بده...
و این یعنی وجه نفس به سوی بالا شده...
وقتی شما فاصله رو به شکل یقینی درک کردید یعنی وجه نفس از خاک به سوی افلاک برگشت...
فکری که موجب "ذکر حق" بشه جزئی از مسیر هست...
بدون ذکر هم طی مسیر ممکن نیست...
فکر، ذکر میاره... و ذکر به اعمال انسان جهت میده و موجب قرب میشه...
فکر "فی نفسه" ممکنه قرب نیاره و چه بسا بعد هم بیاره