تلقین
گفتم: چند وقتیه مسئله اذکاری که انسان درگیرش میشه ذهنم رو گرفته... و اثرات این اذکار که خیلی مشهوده روی ماها...
(براش مثال مستند قائم مقام رو زدم و گفتم که خود آقای منتظری در نهایت گفت از درون خانه ام تحت فشارم... و گفتم گویا اگر ما از درون خودمون اهل ذکر خدا نباشیم توانایی ایستادگی در مقابل اذکار شیطان گونه بیرونی رو نداریم)
گفت: حالا روی الفاظ خیلی بحثی نداریم (شما از لفظ ذکر استفاده کردید) اما این حرف و حدیثهایی که در خانه آقای منتظری بوده و روش تاثیر گذاشته در اصطلاح علمی بهش میگیم " تلقین"
تلقین مربوط به عالم طبع و مقام وهم و خیال هست... صد برابر این تلقینی که در خانه آقای منتظری بوده اگر در خانه حضرت امام می بود امام رو از مسیرش خارج نمی کرد چون ایمان و اعتقاد امام رحمةالله فراتر از مقام وهم و خیال بود... لذا تلقین هایی که توسط انسانهای بدبین و ناامید و کج طبع صورت میگیره روی چنین انسانی اثر نداره... اما روی انسانهایی که در مقام وهم و خیال هستن موثره... راهش اینه که باید ایمانمون مستحکم و عمیق بشه... والا هزاران تئوری پشت عقایدت باشه اما در جانت رسوخ نکرده باشه ، میپره... بلاخره یه دوست ناباب... یا همسر نا اهل... یا فرزندی نا صالح... وسیله هاش جور میشه... خیلی نباید وسیله ها رو مذمت کرد... این وسیله ها هم مامورن تکلیف شما رو با خدا و دنیا مشخص کنن...
ببخشید من برام مهمان اومده اشکالی نداره بعدا صحبت کنیم؟
قطع کردم... و ناراحتیم بیشتر شد... حرفاش رو قبول داشتم...
البته مثال‌ها و نمونه‌هایی شنیدم که مثلا فلان آقا فرزندش خلاف کرده و خودش حکم اعدامش را صادر کرده
یعنی اینقدر محکم و استوار است که اینگونه
حافظ میگه
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
گاها ما خودمون مشکل برای خودمون ایجاد میکنیم (خودم رو عرض میکنم برادر)