کلام آخر

هر فرصتی در این دنیا محدود هست...

و از نشانه های انسان عاقل لمس کردن و درک حقیقی محدود بودن فرصت هاست...

اینکه صرفا بدانیم فرصت ها محدود هست خیلی نیازی به عمیق بودن و لطیف بودن و مومن بودن نداره... درک واقعی این حقیقت حال انسان رو عوض میکنه... مثال مرغ کرچ رو زیاد استفاده کردم... مرغ های زیادی تخم میذارن اما فقط مرغ هایی حال شون عوض میشه (جلالی میشن) که عزم کردن از تخم هاشون فرزندی بدنیا بیارن...

فرصتی که برای فعالیت های مختلف داریم رو قدر بدونیم... فضای مجازی و شبکه های اجتماعی فرصت هست... ولی اکثر ماها تبدیلش کردیم به تهدیدی برای خودمون... این فرصت برای بهره برداری همیشگی نیست... بعدش حسرت میخوریم...

1_فرصت من برای وبلاگ نویسی به اتمام رسیده... دلیل تمام شدن این فرصت قابل بیان نیست... اما از خدا خواستم که اگر صلاحی در نوشتن من در این فضا هست دوباره این فرصت رو به من بده... به امید استجابت...

2_از سال 93 شروع به وب نویسی کردم و در فانوس جزیره اولین مطالبم رو نوشتم... تا امروز چند وبلاگ ساختم... که این وبلاگ آخریش بوده... هیچ وقت به فکرم نرسید تا بستری فراهم کنم تا مخاطبانم نقدم کنن یعنی مطلبی با این هدف منتشر نکردم... اما اگر مخاطبی خواست نقدی کنه میشنوم...

2_کانال تلگرامم همچنان برقرار میمونه و اگر فرصت کنم فعالتر میشم در اونجا...

3_نظرات این مطلب تا ده روز باز میمونه بعدش بسته میشه... تصمیم ندارم وبلاگ رو حذف کنم... از حذف وبهای قبلی ام هم پشیمانم...

4_اگر در مورد منافقین (سازمان مجاهدین خلق) منبعی میشناسید حتما بهم معرفی کنید هر کتابی یا مقاله ای که چیزی از اهداف و تشکیلات و فعالیت هاشون مخصوصا در قبل انقلاب و دهه اول انقلاب رو بیان کنه... بهش نیاز دارم... ممنون میشم اگر اطلاعاتی دارید در اختیارم بذارید... مثلا مطالبی مثل خاطرات آیت الله ری شهری هم به دردم میخوره... حتما لازم نیست کل کتاب در مورد منافقین باشه...

5_شاید دیگه توفیق برگشتن به این فضا رو نداشته باشم... حلال کنید.

یا علی