بازی رو جدی نگیرید
یه بازی مثل فوتبال وقتی با این نیت انجام بشه که طرفین مسابقه بدونن قراره خلاقیت هاشون رو بروز بدن و از بازی لذت ببرن و حتی از خلاقیت های حریف هم لذت ببرن هرگز کار به خطای عمدی نمیکشه...
همه ی درگیری ها و دعواهای بازی سر اینه که ، بازی رو بازی نبینیم و جدی بگیریم...
خدایا قدرت اینو بهمون بده که توی این دنیا از فرصت بازی ای که بهمون دادی لذت ببریم و خلاقیت هامون رو بروز بدیم...
مثلا اگر به ما قدرت علم و نظریه پردازی دادید از این بازی علمی مون لذت ببریم...
یا اگر به ما قدرت مدیریت دادی از این مدیر بازی مون توی دنیا لذت ببریم...
خدایا این قدرت رو به ما بده که بدونیم اومدیم توی دنیا از این بازی و نقشی که بهمون دادی لذت ببریم...
بازی دنیا رو جدی نگیریم...
همه ی غصه ها و ناامیدی ها و افسردگی ها از جایی شروع میشه که فکر میکنیم مالک اصلی خودمونیم... جدی میگیریم...
و این آغاز غصه هاست...
بهترین تعبیر برای دنیا همانی است که از بچگی بارها شنیده ایم
دنیا مزرعه آخرت است!
اینجا محل قرار نیست، حتی لذت بردنش هم مقطعی و اعتباری است!
همان طور که سختی هایش هم ماندنی نیستند
همه چیز در این دنیا در حرکت است!
اینجا جای قرار نیست.
ماموریتی داریم آمده ایم و کارنامه ای برای ما می ماند.
رمز هم اطیعوالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم است
تبعیت از خدا، پیغمبر و اهل بیت علیهم السلام تنها راه تکمیل درست و دقیق این ماموریت.
تمام :))