چای دو نفره...
برای یه سوال کاری اومد اتاقم...
وقتی میخواست بره پرسید:
مهندس شما هم بچه کلاس اولی دارید؟
تا چه حرفی پیش رفتن؟
گفتم حرف ر
گفت: پس مدرسه ی بچه ما چرا اینقدر جلو هستن؟ بخدا هر شب سر اینکه یاد نمیگیره خونه مون جنگ و دعواست... وقتی برای یاد گیری بهش فشار میاریم بچه میگه من رو زود فرستادین مدرسه، من باید سال بعد میرفتم مدرسه
براش توضیح دادم وقتی یه درسی رو یا نوشتنی رو یاد نمیگیره بهش فشار نیارین و استرس ندین بهش... خیلی از بچه ها اینطورن... همین درسی که الان توش مشکل داره دو سه درس بعد به راحتی درس های قبل رو جواب میده...
حتی مسائلی مثل املا اگر ضعیفه اذیتش نکنید اغلب بچه ها توی سالهای بعد تحصیلی هیچ مشکلی تو املا ندارن در حالی که کلاس اول مشکل داشتن...
اینکه خودتون استرس دارین و بهش منتقل میکنین بدترین کاری هست که میکنید...
توی گروه کلاسیشون هم اگر میبینید بعضی بچه ها سریعتر یاد میگیرن و بچه شما ضعیفتره اصلا مقایسه نکنید... اصلا نشونه این نیست فرزند شما عقب تر از اوناست... اکر خودتون باورتون بشه بچه تون ضعیفه ، حتی اگر بهش نگید ، نابودش میکنید...
ازم تشکر کرد تایید میکرد که برای همین یاد نگرفتنها پر از استرس هست و بچه هم اذیت میشه...و ظاهرا حرفهام رو باور کرده بود و خوشحال رفت، بعدش من رفتم آشپزخونه که آبجوش بریزم برای خودم
دیدم داره حرفهای منو به دوستش میگه و حال بهتری داشت...
کاش یکی هم بیاد حال منو خوب کنه...
من وقتی باتری روحم خالی میشه، خیلی بد میشم...
چون تقریبا در دسترسم کسی نیست که بتونه با کلامش حالم رو خوب کنه
البته یه چیزی هست که واقعا معجزه میکنه:
وقتی میرم خونه و همسرم رو شاد میبینم و پر انگیزه و میشینه در مورد برنامه های کوتاه و بلند مدتش میگه، خیلی از غمها رو فراموش میکنم...
کسی از یه چای دونفره انرژی بخش تر هم سراغ داره؟
تا غم برای چی باشه
باتری چرا خالی شده باشه
خستگی دنیا؟
همرهان سست عناصر؟
سایر موارد